Vanmorgen kwam een jong stelletje uit Noorwegen even buurten. Ze hebben exact dezelfde daktent ook met ondertent. Zij hadden hem 2e hands gekocht en beduidend meer ervoor betaald dan dat wij hem 2 jaar geleden nieuw gekocht hebben. Daktenten worden steeds populairder. Wij waren natuurlijk trendsetters, net als Janet ooit met haar Birckenstocks🤣🤣.
Het Lovatnet lijkt zo liefdevol nu wij er zijn met mooi weer maar er zijn hier al verscheidene rampen geweest. In 1905 en 1936 denderden stenen van de berg Ramnefjell naar beneden en veroorzaakten enorme tsunami’s. Er vielen respectievelijk 61 en 74 doden. Een boot werd 400 meter verder op een bergflank gelanceerd.
Eerst maar eens een wasje gedraaid omdat het misschien de laatste dag mooi weer is en hier was de mogelijkheid er. Jaco heeft nog een poging gewaagd om te zwemmen maar het water was wel erg koud. Hamburger met uitjes op de skottelbraai gebakken als lunch.
Er was ook een diepvries op de camping en we hadden gisteren van de bazin een ijsblokjesmaakzakje (mooi woord voor scrabble) gekregen dus hoefden we deze keer niet op zoek naar vriendelijke mensen met een caravan.
Na de was, het aperitief en de lunch op de fiets naar Loen, ongeveer 9 km. Af en toe een beetje klimmen en dalen, goed te doen voor deze twee ‘die hards’ 😉. Het was wel erg warm 28 graden. In Loen was niets te doen, alleen een kabelbaan, maar wel een hele hoge. De kabelbaan klimt met 7 meter per seconde binnen vijf minuten naar een hoogte van 1011 meter. Met een hellingsgraad tot wel 60 graden is dit de steilste kabelbaan ter wereld. De gondel hangt op het hoogste punt 170 meter boven de grond, dus moet je geen hoogtevrees hebben. Doen we het of doen we het niet, was de vraag, want hij was vrij prijzig. Maar ja, we komen hier waarschijnlijk nooit meer, dus gewoon doen. Onze ‘daktentvriend’ had het gisteren gedaan en zei dat je de prijs snel vergeten bent als je boven staat. En dat was ook zo. Alsof je op het dak van Noorwegen staat. Zicht op de gletsjer (wat er nog van over is), op Nordfjord met een cruiseschip, op het Lovatnet meer, op de bergen, een panorama van 180 graden. Ook terug zijn we met de lift gegaan want onze kuiten hadden nog geen zin om extra in te spannen.
Het was ondertussen bewolkt geworden dus qua temperatuur was het de terugweg fijn fietsen. Auto’s houden onderweg gelukkig rekening met fietsers. Ze wachten even op een uitwijkplaats totdat je gepasseerd bent op het smalle weggetje. Onderweg ons zelf getrakteerd op een lekker ijsje.
In de avond hebben we pannenkoeken met appel gebakken op de skottelbraai. Zonder opscheplepel en spatel ging het niet gemakkelijk maar een plastic bekertje doet goed dienst als opscheplepel. De skottelbraai gaat trouwens ook al aardig wat jaartjes mee. Haha net als onze koffiemokken, ooit gekregen van de gemeente en zodoende kan Jaco zijn werk niet loslaten.
We lagen om 21 uur op bed want het begon te regenen. Morgen jammer genoeg weer een natte tent als we willen gaan verkassen.
Prachtig, ik geniet van jullie verhalen en foto’s
Groetjes Conny